Von Freitag, 1. März bis Sonntag, 3. März (täglich von 10.00–17.00 Uhr) finden Sie uns auf der Fiets en Wandelbeurs Utrecht (NL) in Halle 2, Stand 02BV.7217, direkt an der Teststrecke. Auf dieser Strecke haben Sie die Möglichkeit, eine Probefahrt mit unseren Idworx und Gaastra Testrädern zu unternehmen.
Wir freuen uns auf Ihren Besuch!
Ihr Bike Basics Team
Titan gilt als das erlesenste Material für Fahrradrahmen und -teile. Seine Eigenschaften haben ihm einen legendären Ruf eingebracht. Ebenso wie die hohen Kosten, die Titanräder für viele unerschwinglich machen.
ADFC Radwelt 4.2018: Gesamter Testbericht
Das oPinion Ti ist ein Reiserad nicht nur fürs Grobe mit extrem hochwertiger Ausstattung und zahlreichen durchdachten und exklusiven Detaillösungen. Die schlagen sich auch im Preis nieder und machen das Idworx umso mehr zum Traumrad.
ADFC Radwelt 4.2018: Test oPinion Ti BLT
von Hans-Heinrich Pardey
Das Easy Rohler ER-E1 kommt ohne Gangschaltung aus. Es bietet allerdings sechs Möglichkeiten, wie sich der Fahrer elektrisch unterstützen lassen kann.
Gewiss, auf den ersten zwei-, dreihundert Kilometern zuckte der Daumen öfter. Aber da war am Lenker nichts – keine Tasten zum Drücken und auch kein Handgriff zum Drehen. Schalten, also die Übersetzung anpassen an Steigungen, Anfahren und Beschleunigen oder entspanntes Kreiseln der Beine, das geschieht bei einem geübten Radfahrer ja wie automatisch und vorausblickend auf die Situation bezogen. Fährt man ein Singlespeed, ein Rad, das zwar einen Freilauf und keinen Starrgang, aber eben nur eine Übersetzung hat, laufen diese unbewusst ablaufenden Reaktionen ins Leere. In diesem Fall muss Körperkraft die Anpassung leisten: Man muss kräftiger oder lässiger treten. So ist es auch beim Easy Rohler ER-E1 von Idworx (ausstattungsabhängig von knapp 5000 Euro an), doch mit dem entscheidenden Unterschied, dass ein Elektromotor (Alber Neodrives, 250 Watt) im Hinterrad hilft.
Neulinge auf dem Pedelec merken schnell, dass sie von den – gerade beim teureren Rad, egal, ob mit oder ohne Motor besonders vielen – Gängen ihrer Schaltung nur sehr wenige nutzen. Die gute alte Dreigangschaltung würde ausreichen, so kommt es einem vor: Eine mittlere Übersetzung für die meisten Situationen und die Fahrt in der Ebene, eine – mäßig – verringerte zum Anfahren und für Steigungen, eine ebenfalls moderat vergrößerte für die Fahrt bergab, damit man nicht ins Leere tritt.
Das ER-E1 bietet sozusagen sechs Möglichkeiten: von keinerlei Motorunterstützung bis Stufe 5. Statt zu schalten, wählt man mit dem sinnigerweise bei diesem Rad rechts am Lenker angebrachten Taster die passende Unterstützung. Dass der Antrieb von Alber überdies drei Charakteristiken besitzt, wie sich der Motor zuschaltet, sparsam oder betont prompt und sportlich, lässt sich ignorieren: Mit der mittleren Einstellung fährt es sich bestens – und vor allem nervenschonend leise bis unhörbar.
Das ER-E1 ist ganz klar ein Nischenmodell. Trainierte, die gern sagen, dass sie „noch kein Elektrorad brauchen“, kann es begeistern. Ein Pedelec bietet eben Fahrvergnügen ganz eigener Art über die Unterstützung hinaus. Wer die jedoch dringend benötigt, wird sich wohl auf diesem Rad rasch überfordert fühlen. Die Sorge, ohne Gangschaltung sei ein Fahrrad nur etwas fürs Flachland, ist unbegründet: Die Übersetzung von 43 Zähnen vorn an der Kurbel zu 17 am Ritzel im Hinterrad (so beim Antrieb mit Kette, gegen Aufpreis ist wahlweise ein Gates-Riemen möglich) tritt sich sehr weich.
Auch Zwölfprozenter in den Ausläufern des Taunus waren gut zu bewältigen. Dabei musste nicht einmal die äußerste Motorleistung abgerufen werden. Die dem Neodrives-Antrieb oft nachgesagten thermischen Probleme traten nicht auf. Der 612-Wattstunden-Akkupack erlaubt 100-Kilometer-Touren mit Gepäck auf dem rund 21,5 Kilogramm wiegenden Rad.
Mit seinem hohen Preis versöhnen gleich mehrere Faktoren mehr als ausreichend: Zum einen die puristische, auf jeglichen Schnickschnack verzichtende Ausstattung, die in jedem Punkt erstklassig ist – bis auf die Pedale, die sind bei Nässe ein Graus. Mehr noch als die Ausstattung gefällt die Verarbeitung. Wie auch für die anderen Räder der Marke Idworx typisch äußert sich in vielen Kleinigkeiten eine Liebe zum Detail, die ihresgleichen sucht.
Wat krijg je als je een offroad-waardige trekkingfiets kruist met een E-bike? Dan krijg je dit witte monster luisterend naar de naam Idworx oPinion BLT Multi Spec Neodrives Pedelec. Het betreft hier een standaard oPinion BLT in Multi Spec uitvoering, met Pinion C1.12 versnellingsbak en Big Disc Hope schijfremmen, waaraan de optionele elektrische ondersteuning van Neodrives is toegevoegd. We hebben de door Idworx beloofde veelzijdigheid van de oPinion BLT E-bike zelf een paar maanden mogen toetsen in de heuvels en de bossen van de Ardennen, Zuid Nederland en de Veluwe.
De oPinion BLT is vernoemd naar de ‘Boulders, Logs and Trees’ mountainbike trail op Cypress Mountain in het Canadese West Vancouver, welke Gerrit Gaastra vóór zijn idworx-tijd talloze malen met zijn mountainbikes heeft bereden. De oPinion BLT is verkrijgbaar in twee uitvoeringen: de Multi Spec en de Extreme Spec. Idworx vergelijkt beide ‘specs’ op haar eigen site met Dr. Jekyll en Mr. Hyde.
De multi spec is de meest all-round en ‘sociaal vaardige’ variant van de twee. Deze heeft 29″ wielen met 57mm semi-offroad banden en 12 versnellingen en is daarmee geschikt voor de meest voorkomende omstandigheden. Wordt de omgeving echt extreem moeilijk begaanbaar, laat dan Mr. Hyde in je tevoorschijn komen en kies de extreme spec met 27,5 PLUS wielen met extra vette 70mm off-road banden en de 18-speed Pinion P1.18 versnellingsbak.
Dr. Jekyll – Idworx oPinion BLT Multi Spec
Mr. Hyde – Idworx oPinion BLT Extreme Spec
Het toepassen van twee wielmaten in één model is een trend van de laatste paar jaar, sinds de 27,5″ Plus wielen in opkomst kwamen. Qua omtrek zijn de 29″ en de 27,5″ Plus wielen bijna gelijk en daardoor hoeven fabrikanten niet meer twee verschillende fietsen te bouwen. Talloze mountainbike-fabrikanten werken tegenwoordig met twee uitwisselbare wielmaten, Santos biedt de tweewiel-optie in de Travelmaster 3+ en de Travel Lite+ en Koga doet het met de WorldTraveller-S.
De Idworx oPinion BLT Multi Spec wordt standaard geleverd met de 12-speed Pinion C1.12 versnellingsbak, extra gehard stalen tandwielen met KMC ketting, zwarte lak, Shimano Deore Trekking schijfremmen, SON naafdynamo en 29″ wielen met 57mm Schwalbe Thunder Burt banden. Het door ons gereden exemplaar was wit gespoten (+€100,-) en voorzien van de extra robuuste Big Disc schijfremmen met Hope V2 remklauwen (+€500,-). Het Neodrives elektrische systeem met 250 Watt, 40Nm achterwielmotor en 612 Wh accu op de onderbuis is een optie t.w.v. €1.995,-. De complete fiets weegt 25kg. Dat is best veel massa, maar voor zo’n heavy-duty trekkingfiets is dat netjes.
De prijs van een geëlektrificeerde BLT Multi Spec begint bij €6.990,-. Het testexemplaar kost €7.590,-. Idworx biedt echter ook de BLT-E, die reeds af-fabriek als E-bike is samengesteld. Door toepassing van een 6-speed versnellingsbak en het ontbreken van een SON naafdynamo, kost dit model ‘slechts’ €5.995,-.
Over de vele mooie technische constructies, de verfijnde details en de topkwaliteit onderdelen van de oPinion BLT kan ik pagina’s vol schrijven. Dat ga ik echter niet doen, want de goede kwaliteit en het hoogstaande afwerkingsniveau van Idworx zijn inmiddels ruimschoots bekend. Bovendien is de oPinion BLT technisch identiek aan de eerder geteste oPinion Ti. De verschillen zitten in het frame en de banden. De BLT heeft een frame met een andere geometrie die meer gericht is op sportief offroad gebruik. Dat betekent een wat langere en diepere zithouding dan op de gewone oPinion.
Hieronder stel ik de BLT meer in detail aan u voor door middel van foto’s met bijschriften.
In het begin werden E-bikes vooral gezien als een vervoermiddel voor ouderen en mensen met een fysieke beperking. Later raakten ze steeds meer geaccepteerd als woon-werk-fiets, maar inmiddels is er van ieder fietsconcept wel een elektrische variant verkrijgbaar. Van elektrische mountainbikes en racefietsen met mechanische doping tot ligfietsen en gestroomlijnde high-speed trikes. De vraag wie dergelijke E-bikes koopt en waarom is op duizend verschillende manieren te beantwoorden… Jij weet voor jezelf het beste of je elektrische ondersteuning wilt of nodig hebt. Dat kan ik niet voor jou bepalen. De ondergetekende jonge god van veertig rekent zichzelf echter nog lang niet tot de doelgroep en daarom heb ik de Idworx voor een paar weken aan Otto uitgeleend.
Otto is al een eindje in de zestig en heeft een veel rustigere rijstijl dan ik. Ik zou een dergelijke sportieve fiets continu in de begrenzer trappen, maar Otto niet. Hij geniet van rustig toeren met een éénpersoons kampeeruitrusting van rond de 20 kilo. Het hoeft allemaal niet meer zo snel, maar het liefst wel ver genoeg om van zoveel mogelijk landschappen en bezienswaardigheden in binnen- en buitenland te kunnen genieten.
Otto had zijn eigen oPinion nog niet zo lang geleden gekocht met het idee om ‘m ooit in de toekomst, als hij het fysiek écht nodig ging hebben, om te laten bouwen naar E-bike. Het Neodrives systeem kan namelijk op ieder gewenst moment, vanaf nieuw of achteraf, in iedere Idworx met Pinion ingebouwd worden. Otto had zich voorgenomen dit pas over een paar jaar te laten doen. Maar deze test verpestte dit voornemen…
Otto heeft een paar honderd kilometer in Brabant en Zuid Limburg gefietst en hield me per e-mail op de hoogte van zijn bevindingen, zoals: “Voor mij echt verslavend om mee te rijden. Het maakt niet uit in de modder of over zandpaden, het blijft gaan.” Na een paar tochten mailde hij: “Ik wil de fiets volgende week terug brengen, deels uit eigenbelang, want hoe langer ik hier op rijd, hoe meer ik zin krijg in deze aandrijving.”
Toen hij de fiets terug kwam brengen, vroeg ik natuurlijk hoe de testfiets was bevallen. Ik wilde alle positieve en negatieve punten van ‘m weten. Otto ging zitten, slaakte een diepe zucht en met een ietwat dromerige blik in zijn ogen zweeg hij even, zoekend naar de juiste woorden. Toen hij eenmaal begon te vertellen, was het net of ik een verliefde puber over een nieuwe vakantieliefde hoorde praten. Hij had genoten van de dagen samen en uit en overal waar hij kwam, oogstte zijn nieuwe liefde veel bewonderende blikken. Hij bekende dat hij zijn eigen oPinion al had afgeleverd bij zijn dealer die hem naar Idworx zou sturen voor de Neodrives-krachtkuur. Mijn excuses, Otto! Dat was niet mijn bedoeling!
Die Otto toch… Aan zijn door verliefdheid vertroebelde oordeel leek ik voor een beetje kritische review niet veel te hebben. Daar kwam geen zinnig woord meer uit… Hij mompelde hooguit nog wat over een beweeglijk houdertje van het computertje. De actieradius die hij in de Limburgse heuvels behaalde, klonk wel veelbelovend, maar er zijn meer kilometers nodig om een realistisch getal te kunnen noemen. Dan moet deze jonge hond de geëlektrificeerde oPinion BLT zelf ook maar door de bossen jagen. Op zoek naar de grenzen en minpunten!
In het verleden werd ik al wel enthousiast van de Santos Travel Lite met een vergelijkbaar elektrisch systeem, maar dat exemplaar smokkelde met een ondersteuning tot 35 km/u. Die illegale snelheid bood me absoluut een bevredigende sensatie, maar hoe zou dat zijn met deze 25 km/u Idworx? De offroad-ambities en de sportieve zithouding passen wel bij mijn rijstijl, maar zouden die ‘suffe’ ondersteuning en het extra gewicht van de motor en de accu wellicht roet in het eten gooien?
Zucht… even goed om me heen kijken of ik geen bekenden zie… mijn interne weerstand uitademen… en… daar gaat ‘ie dan!
Fietskamperen met een E-bike… Dat het nu al zo ver zou komen… Je wordt oud, Michiel! Dit maalde de eerste paar kilometers op weg naar het bos steeds door mijn hoofd. Het reed op zich wel lekker, maar ik kon toen nog niet vermoeden dat ik het een paar kilometer verderop zó leuk zou gaan vinden.
Ik zal eerst maar eens wat vertellen over de niet-elektrische elementen van de BLT. Hij rijdt als een goedmoedige mountainbike. Absoluut niet nerveus, maar toch wendbaar genoeg om in een lekkere flow te komen op de singletracks. De goede rechtuitstabiliteit nodigt op de bredere gravelwegen uit tot lekker doorjakkeren. Als je daarbij op mulle stukken af dendert, dan kan je heel eenvoudig het stuur recht houden en nog even lekker het gas opentrekken. Je voelt wel dat er naast de bagage aan de achterdrager nog een extra gewicht in het achterwiel huist. Niet te hard over boomwortels en rotsen dus!
Het profiel van de Schwalbe Thunder Burt banden is ontworpen voor relatief harde ondergrond, zoals gravelpaden en stevige zandpaden. Op asfalt rollen ze ook verrassend soepel. Deze semi-offroad banden passen erg goed bij het allround karakter van de Multi Spec. Als je veel in mul zand en modder fietst, dan passen er ook wel banden met een grover profiel binnen de spatborden.
De 12 versnellingen van de Pinion C1.12 versnellingsbak zijn ruim voldoende. De 18-speed P1.18 optie zou voor deze fiets overkill zijn, want door het hoge koppel van de elektromotor heb je niet zo veel versnellingen nodig en het bereik van 600% is al groter dan dat van Rohloff (526%), dus je komt er de Alpen wel mee over. Het schakelen gaat lekker licht, maar wel iets minder secuur dan met Rohloff. Voor Rohloff-rijders went dit overigens snel. Mensen die van een derailleursysteem af komen, zullen daar meer tijd voor nodig hebben.
Remmen doet de BLT voortreffelijk. De Big Disc Hope schijfremmen remmen in principe net zo goed als de goedkopere Shimano XT schijfremmen, maar de extra dikke schijven kunnen wel veel beter tegen een stootje. Helaas kan iedere schijfrem wel eens piepen. De Hope remmen deden dat alleen bij stapvoets rijden en laat dat nu net het tempo zijn waarmee ik ‘s avonds door het bos sluip om wild te spotten. Ik overstemde het gekrijs van de wilde zwijnen en joeg de edelherten voor me uit. Bij normale fietssnelheden piepten ze gelukkig niet.
De verlichting is erg goed. Lekker fel en ver en breed schijnend. Een overstekende moedervos met twee jongen lieten zich vangen in de bundel. Zes blauwe lichtpuntjes keken me verschrikt aan. Gelukkig had ik goede remmen en voldoende grip van de Schwalbes en kon ik ze op tijd voorrang verlenen.
De elektrische oPinion BLT blijkt op de glooiende gravelwegen en slingerende bospaadjes van de Veluwe bijzonder goed in zijn element te zijn! Ik moet toegeven dat de elektrische ondersteuning daadwerkelijk iets toevoegt aan het rijplezier. Ik heb bewust zo veel mogelijk in de Eco-stand (stand 1 van 5) gereden. In eerste instantie verwachtte ik daar niet veel van, want bij veel E-bikes van andere merken ondersteunt de laagste stand maar net genoeg om de eigen interne weerstand en het hogere gewicht te compenseren. Dit blijkt bij de oPinion BLT niet het geval! De ondersteuning is altijd merkbaar aanwezig en helpt je goed door de mulle stukken en tegen korte klimmetjes op. De sensoren in de motor doen hun werk zeer goed, want het was tijdens een pittig stukje op en neer bijna nooit nodig om naar een hogere stand over te schakelen. Zodra ik steviger op de pedalen ging staan, reageerde de motor direct met een dot extra vermogen die de Eco-stand tijdelijk overschreed. Heerlijk!
Voor de actieradius is het vanzelfsprekend altijd goed om in de laagst mogelijke stand te rijden, maar voor het rijgenot ook, heb ik ontdekt. Zodra je met iets teveel ondersteuning en weinig weerstand van de ondergrond of tegenwind steeds tegen de 26 km/u aan zit te duwen, gaat de fiets jojo-en. Hij rijdt het lekkerst als je met een standje minder ondersteuning toch je eigen krachtsinspanning goed blijft voelen en je onder de 25 km/u blijft. Als je door een windvlaag of kort klimmetje wordt verrast, dan zorgen de alerte sensoren er met een tijdelijke extra boost wel voor dat je niet direct terugvalt. Alleen bij de écht lange klimmen kan je eventueel overschakelen naar een hogere stand. Op slingerende bospaden is dat echt nauwelijks nodig, want je gaat mogelijk al snel te hard voor je eigen stuurmanskwaliteiten.
Bergaf kan je de motor ook in één van de drie negatieve ondersteuningsstanden zetten. De motor werkt dan als een dynamo en laadt de accu een beetje bij. Dit remt de fiets natuurlijk flink af, maar dat is juist wat je wilt om in de langere afdalingen de remmen een beetje te ontlasten.
Toen ik de fiets bij Idworx ophaalde, vroeg Gerrit Gaastra of ik de banden tubeless gemaakt wilde hebben. Tubeless? Dat is toch alleen voor de snelle wedstrijdjongens? Houd ‘m maar zo standaard mogelijk, zei ik. Had ik dat nu maar niet gezegd… Op de laatste testdag klapte het achterwiel iets te hard op een boomstronk waardoor de binnenband kapot gekneld werd. Snakebite, noemen ze dat. Dit kan bij tubeless banden niet voorkomen en daarnaast worden kleine lekjes door de latexmelk tijdens het rijden gedicht. Het is absoluut een aanrader om jouw dealer de tubeless-conversie uit te laten voeren! Het verhoogt bovendien het rijcomfort en verlaagt de rolweerstand, wat weer goed is voor de actieradius.
De Snakebite bezorgde me mooi de gelegenheid om eens te ervaren hoe makkelijk een bandenwissel bij het Neodrives uit te voeren is. Ten opzichte van een normaal wiel hoef je maar één extra handeling uit te voeren. Je wrikt eerst de motorstekker los, opent de quick-release en neemt het wiel uit. Simpel. Wel even opletten dat je bij het terugplaatsen de remschijf met beleid tussen de remblokken schuift. In tegenstelling tot veel andere achterwielmotoren hoeft er geen fietsenmaker met een laptop aan te pas te komen om de zaak opnieuw te calibreren. Je kunt de motorstekker straffeloos los en weer vast maken!
Motorstekker los, quick-release los, wiel uitnemen, klaar.
Degelijke motorstekker. Lostrekken kost wel een beetje kracht.
In de tussentijd had Otto zijn eigen oPinion met de Neodrives-upgrade ontvangen. Hij is er met en zonder bepakking mee gaan fietsen en heeft nauwkeurig de verbruikscijfers bijgehouden. Hij reed met 21,5 kilo bepakking, een gemiddelde snelheid van ongeveer 18 km/u en gebruikte altijd de Eco-stand. De resultaten verrasten me in positieve zin.!
In het eerste kampeerweekend lukte het hem niet om de accu leeg te rijden. Hij reed, met een matige wind, vlakke ritten van 90, 105 en 116 km en hield iedere dag volgens de computer gemiddeld 70 km ondersteuning over. Later heeft hij de accu expres helemaal leeg gereden, wederom met weinig wind en vlakke wegen. Hij kwam op één lading maar liefst 232.5 km ver.
Dat minder gunstige omstandigheden en een sportieve rijstijl veel invloed hebben op het verbruik is logisch. In een weekend met continu windkracht 4 schuin op kop haalde Otto 155 km. In de Zuid Limburgse heuvels reed hij 120 km op een dag en dan had hij op de camping nog wel wat stroom over. En met mijn gedonder en gejaag door de bossen trapte ik de accu in 125 km leeg. Dat zijn gewoon serieus goede cijfers. Menig kont houdt het minder lang op het zadel uit…
Ik heb echter nog wel een groot nadeel aan de accu ontdekt. Er blijkt geen ruimte te zijn voor een bidonhouder op de zitbuis! Dat zou betekenen dat je niet alleen van stopcontact naar stopcontact moet fietsen, maar ook van terras naar terras! Concurrent Santos heeft dit opgelost door de accu zo hoog mogelijk op de onderbuis te monteren. Bij hen past er zelfs een 2 liter petfles tussen! De accu kan volgens Gerrit niet hoger geplaatst worden, maar ik vind dit wel een belangrijk verbeterpunt, wat wel op te lossen is met extra nokjes op de onderbuis. Niet iedereen rijdt tenslotte met een Camelbak of wil de bidons met klembandjes aan de zadelpen of het stuur bevestigen.
Het Neodrives systeem heeft mij en Otto positief verrast. Otto heeft inmiddels een hele fijne relatie met zijn geëlektrificeerde oPinion. Dit model heeft een wat meer rechtop zithouding en is daarmee beter geschikt voor zijn rustige manier van toeren. Otto is van mening dat de gewone oPinion beter past bij de E-bike-doelgroep en zich dus beter leent voor het Neodrives systeem dan de BLT. Ik denk dat ik het met hem eens ben. Hoe gaaf en fijn ik de BLT ook vind, een elektrisch systeem in een dergelijke sportieve fiets is toch een beetje een contradictio in terminus.
Als je nu al een BLT hebt of ervoor in de markt bent, dan is de wetenschap dat je hem niet in hoeft te ruilen op het moment dat je aan een E-bike toe bent natuurlijk fantastisch. Zo’n degelijke en duurzame BLT koop je tenslotte niet voor een paar jaartjes. Ik schat echter zo in dat de markt voor elektrische gewone oPinions groter is en vind het dan ook wel opmerkelijk dat Idworx geen gestandaardiseerde oPinion-E in de collectie heeft, maar wel een BLT-E. Maar goed, ik ben slechts een Hollandse fietsliefhebber en het schijnt dat de wensen van de Duitse markt weer anders zijn.
Ik heb meerdere keren op de gewone oPinion en de oPinion Ti gereden en die zijn ook meer dan geschikt voor mooie bosritten. Als ik eenmaal de E-bike-gerechtigde leeftijd bereikt heb, dan zou ik de oPinion met plezier laten upgraden. Gelukkig is de Neodrives optie beschikbaar voor alle trekkingfietsen met Pinion, dus je kunt het gewoon lekker zelf bepalen.
Mit Bestnote geht das fast perfekte Idworx aus dem Test: Das Rad ist ein Statement – niemand investiert so viel Energie in Spezialteile und -lösungen wie Idworx-Macher Gerrit Gaastra. Am extremreisetauglichen Opinion überzeugen nicht nur seine souveräne Rahmenstabilität, das absolut ruhige, fast träge Fahrverhalten und die penible Verarbeitung. Zahnräder aus gehärtetem Messerstahl mit ungeraden Zähnezahlen machen den Kettenantrieb extrem langlebig: Bei jedem Umlauf greift jedes Kettenglied abwechselnd mal vor, mal hinter einem Zahn. So werden Abrieb und Längung hinausgezögert. Die souveräne Gepäckstabilität geht zu einem Großteil auch auf die Spannklammer zurück, die die Strebenanbindung zum Rahmen steifer macht. Die Laufräder sind schlauchlos: Die maximal breiten Reifen rollen besonders geschmeidig und trotz hohen Gewichts noch leicht. Mit der Bereifung beherrscht das Bike auch leichtes Gelände, die Lenkung fühlt sich etwas schwergängiger an.
Der Weg ist das Ziel. Bei Radreisen stimmt dieser ausgeleierte Allgemeinplatz tatsächlich. Was aber ändert daran der Elektromotor? Drei Räder, drei Reisen, 5000 Kilometer.
Fazit: Das „Idworx All Rohler“ ist ein Traum von Reiserad und kaum zu überbieten. Um das berühmte Haar in der Suppe zu finden, muss man dann schon zum Friseur. Aber halt! Unser Tester Werner wäre nicht Werner, wenn er nicht doch etwas finden würde: „Da eine Klingel im Ausstattungsumfang vorhanden ist, musste wohl der Flaschenhalter herhalten, denn der fehlt.“
Die Frankfurter Allgemeine berichtet über unsere Produktion von Einzelteilen mit dem 3D-Drucker:
Einzelteile fürs Rad kommen aus dem 3D-Drucker.
Am Freitag, den 23.03.2018, präsentiert Gerrit ab 19:00 idworx bei unserem Händler Pedale GmbH in Schaffhausen (CH). Gerrit freut sich darauf, an diesem Abend viele schweizer Velo-Begeisterte kennenzulernen. Aber auch Fahrradfans aus Deutschland sind willkommen!
Speak to Gerrit!
